من نمیدانم

که چرا میگویند: اسب حیوان نجیبی است، کبوتر زیباست ..

و چرا در قفس هیچکسی کرکس نیست ..

گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد ..

چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید ..

واژه ها را باید شست ..

واژه باید خود باد، واژ باید خود بارون باشد ..

چترها را باید بست ..

زیر بارون باید رفت ..

فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد ..

باهمه مردم شهر، زیر باران باید رفت ..

دوست را، زیر بارون باید دید ..

عشق را، زیر بارون باید جست ..

زیر بارون باید با زن خوابید ..

زیر بارون باید بازی کرد ..

زیر بارون باید چیز نوشت، حرف زد، نیلوفر کاشت ..

زندگی تر شدن پی در پی ،

زندگی آب تنی کردن در حوضچه ی “اکنون” است ..

رخت ها را بکنیم :

آب در یک قدمی است ..

میدونی حالم این روزا بدتر از همست

آخه هرکی رسید دل ساده ی من رو شکست !!

قول بده که تو از پیشم نری

واسه من دیگه عاشقی جاده ی یک طرفست 

میمیرم بری آخرین دفعست

پرواز تو قفس شدم بی نفس شدم !!

دیگه تنها شدم توی دنیا بدون خودم

راستشو بگو این یه بازیه !!

نکنه همه حرفای تو مثه حرف همه

صحنه سازیه این یه بازیه !!

به سلامتی تو …

تویی که این متن رو میخونی

تویی که دلت شکست ولی مرام داشتی تنها موندی … 

اما معرفت داشتی …

تو دختری که

تو این روزای سخت از خیلی نامردای مرد نما

مقاومتری محکمتری …

تو پسری که

تو این روزای سخت از خیلی زن نماهای سنگدل

با احساس تری،

لطیفتری …

ساز مخالف می زنی سبکت چه وحشتناک شد ..

مضراب احساست چرا نسبت به من حتاک شد؟

چنگ نگاهت می زند بی وقفه چشم خواهشم

انگار نتهای من از قلب تو کلن پاک شد ..

آنقدر فریادم زدی با زخمه های محکمت

در رفته کوک طاقتم بدجورر قلبم چاک شد ..

بی پرده حرفت را بزن من گوش هستم کاملن

بوی جدایی می دهی ، من در تو زیر خاک شد!

آهنگ شاد بودنت در گریه هایت گم شده

اما صدای رفتنت بی انتها غمناک شد ..

از این جدایی بی گمان هرگز نخواهم شد رها

سهم من از این سمفونی یک قطعه استهلاک شد ..

در آنسوی دنیا زاده شده بودی

دور بودی، مثل تمام آرزوها

و ریل ها، در مه زنگ زده بودند

هیچ قطاری حاضر نبود

مرا به تو برساند

من به تو نرسیدم

من به حرفی تازه در عشق نرسیدم

و در ادامه خوابهای من

هرگز خورشید طلوع نکرد…